روزگاری که آقامحمد خان برای لشکرکشی به قفقاز از رباط میگذشت مردمانی بودند با عمرهای طولانی در دیار که برای اولین بار پادشاه میدیدند . بیشتر نان ارزن می خوردند اما در مجالس اشرافی قرص نانی جو وشاید هم گندم یافت میشد
در آن روزگار شتر هم داشتند . ازدواج های درون فامیلی میکردند . وبزرگ طایفه حرفش سند بود
رباط که روزگاری در تاریخ با نام احمد اباد هم یاد شده قدمتی کهن دارد . می گویند شاه عباس کبیر برای راحتی قاصدان و نامه رسانان در جای جای قلمرو اش رباط های (کاروانسرا) می ساخته تا استراحتگاهی برای آنان باشد.
شاید رباط ما هم یکی از آنان باشد .